Την προηγούμενη Πέμπτη, όπως κάθε δεύτερη εβδομάδα του μήνα, είχαμε ένα παραδοσιακό γεύμα με τους μαθητές μας σε ένα ιδιαίτερο εστιατόριο, επικεντρωμένο στα ψάρια και στα θαλασσινά. Φυσικά, δοκιμάσαμε και άλλα πιάτα (όχι μόνο με ψαρικά). Η γενική ιδέα είναι το «Φάε σαν Έλληνας», το οποίο στηρίζεται στο ότι τρώμε και πίνουμε αργά, ένα πιάτο την φορά ενώ συζητάμε για τα πάντα, προσπαθώντας να λύσουμε τα προβλήματα όλου του κόσμου. Of course we tried other special dishes as well (not only with fish).
Αυτός είναι ο λόγος που ξεκινήσαμε στις 21.00 το βράδυ και τελειώσαμε στην 01.00 το πρωί και αυτό επειδή το εστιατόριο έκλεινε εκείνη την ώρα. Φυσικά ήταν μία τέλεια ευκαιρία να μιλήσουν Ελληνικά ο Χουάν σε επίπεδο αυτάρκειας, η Έλενα και οι άλλοι μαθητές σε βασικό επίπεδο.
Το εστιατόριο είναι αυτό που αποκαλούμε Ουζερί, το οποίο σημαίνει το μέρος όπου κάποιος μπορεί να πιει Ούζο (το γνωστό δυνατό οινοπνευματώδες) Τι φάγαμε και τι ήπιαμε, λοιπόν;
Πάντα ξεκινάμε με απλά ωμά ή βραστά λαχανικά πίνοντας Ούζο.
Κολοκυθάκια βραστά (=boiled zucchini)
Χωριάτικη Σαλάτα (= Greek salad)
Χόρτα βραστά (=boiled greens)
Μελιτζανοσαλάτα (= eggplant salad)
Καυτερές πιπεριές (=spicy peppers)
Συνεχίζουμε με λευκό κρασί, αν και μερικοί μαθητές προτιμούν να συνεχίσουν με Ούζο.
Αθερίνα τηγανιτή (=fried Smelt fishes)
Σαρδέλες ψητές (= grilled Sardines)
Καλαμάρι ψητό (=grilled Squid)
Χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι (=Octapus with macaroni)
Καλαμαράκι Ριζότο με και μαύρες σταφίδες (= Squid Risotto with black raisings)
Γαλέος με πουρέ σελινόριζας (= Tope fish with celeriac pouree)
Τελειώνουμε με το παραδοσιακό γλυκό με βάση το ελαιόλαδο και το αλεύρι με την κανέλα και τα αμύγδαλα συνοδευόμενο από το πολύ εκλεκτό λικέρ Μαστίχας.
Ραβανί (=Ravani)
