ΟΙ «ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ» ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΜΑΣ

Μας ενδιέφερε πάντα το μεγάλο θέμα της αναγκαστικής ή οικειοθελούς μετακίνησης ανθρώπων από χώρα σε χώρα και οι αναμνήσεις που μεταφέρονται και κληρονομούνται στους απογόνους τους. Και φυσικά η επιθυμία επιστροφής για μόνιμη εγκατάσταση ή για απλή επίσκεψη.

Τέτοιες μετακινήσεις οι Έλληνες είχαμε πολλές αφού είμαστε λαός ναυτικών και εμπόρων αλλά και επειδή ζήσαμε πολλούς πολέμους στην ταραγμένη γειτονιά μας.

Κατά τους τελευταίους μήνες ξεκινήσαμε μια προσπάθεια συλλογής μικρών ιστοριών με τις «Οδύσσειες» των μαθητών μας και των οικογενειών τους.

Η προσπάθεια δεν έχει στόχους ιστορικής ανάλυσης αλλά μόνο ανάδειξης του ότι πολλοί άνθρωποι από πολλούς λαούς γνώρισαν την λύπη της απομάκρυνσης από τα σπίτια τους και την ανάγκη να ξεκινήσουν μια νέα ζωή σε νέο τόπο.

Μέχρι τώρα έχουμε καταγράψει αρκετές τέτοιες ιστορίες αλλά ο κατάλογος είναι ανοικτός και μεγαλώνει.

Κατά τον Μάιο είχαμε δύο μαθητές που ετοιμάζουν τις ιστορίες τους, έναν Βούλγαρο και μια Τουρκάλα.

Αφήστε μια απάντηση