Κατά την χθεσινή βραδινή μας «έξοδο» σε μια μουσική ταβέρνα στο Μοναστηράκι ακούσαμε μεταξύ άλλων πολύ ωραίων τραγουδιών το «Ο γυάλινος κόσμος» σε Ζεϊμπέκικο ρυθμό. Συζητήσαμε με τους μαθητές μας τα πολύ ωραία λόγια του και σήμερα τους διανείμαμε όλους τους στίχους του τραγουδιού. Τους αναδημοσιεύουμε παρακάτω γιατί είναι κατανοητοί και από μαθητές με επίπεδο Α2 (με κάποια βοήθεια).
Ο γυάλινος κόσμος – 1960
Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
- Βασίλης Βλάσσης
- Στέλιος Καζαντζίδης
- Σταμάτης Κόκοτας
- Αντώνης Ρέμος & Μαρινέλλα
Ποιος θα μου δώσει δύναμη
τον κόσμο αυτό ν’ αλλάξω,
να φτιάξω όμορφες καρδιές
μεγάλες και πονετικές,
τις σκάρτες να πετάξω;
Να σου δώσω μια να σπάσεις,
αχ βρε κόσμε γυάλινε,
και να φτιάξω μια καινούργια
κοινωνία άλληνε.
Να φτιάξω φίλο αληθινό
το φίλο να πονάει.
Τα βάσανα και οι καημοί
να λείψουνε απ’ τη ζωή
κι όμορφη να κυλάει.
Και στης γυναίκας την καρδιά
να βάλω λίγη μπέσα,
να της ανάψω μια φωτιά
να καταστρέψω την ψευτιά
που ’χει στα στήθια μέσα.
Αν θέλετε να το ακούσετε πατήστε εδώ