Καθώς προετοιμάζαμε τα πρώτα μαθήματα για τους αραβόφωνους μαθητές μας, δημιουργήσαμε ένα κατάλογο λέξεων, τις οποίες έχουμε στα ελληνικά αλλά υπάρχουν και στα αραβικά.
Μας βοήθησε ένας καλός μας παλαιότερος αραβόφωνος μαθητής, πιστεύοντας ότι αυτές οι λέξεις είναι αραβικές και ότι μέσω της τουρκικής γλώσσας εντάχθηκαν στα ελληνικά.
Είναι αλήθεια, ότι οι περισσότερες ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, όπως οι:
Μπρίκι Ιμπρήκ
Τεμπέλης Τινμπάλ
Τζαμί Ζάμιι
Μιναρές Μαναρά
Μουσαφίρης Μουσάφιρ
Καφές Καχβέ
Ραχάτι Ράχα
Νταμάρι Νταμάρ
Μεταξύ τους όμως είναι και ο Παράδεισος (Φιρντάους), μια λέξη που έρχεται όμως από τα περσικά.
Υπάρχουν όμως και λέξεις ελληνικές, οι οποίες ταξίδεψαν προς την αραβική είτε κατ΄ ευθείαν είτε μέσω άλλων γλωσσών, όπως:
- φλιτζάνι (φιντζάν) από την ελληνική «πινάκιο»
- χάρτης (χαρίτα)
- φανός – φανάρι (φανόος)
- κούπα – κύπελλο (κοόμπ)
Και έτσι μάθαμε, ότι το αλκοόλ προέρχεται από την αραβική γλώσσα (το άρθρο «αλ» και η λέξη «κοχόολ») και σήμαινε γενικά «το ποτό».
Και είμαστε ακόμα στην αρχή των μαθημάτων!
